On my way to Ghana!
Door: Josien
Blijf op de hoogte en volg Josien
31 Januari 2015 | Ghana, Accra
5:38, dit is de tijd dat ik door mijn vader wordt wakker gemaakt. Blijkbaar ging er iets mis met mijn wekker, erg typisch weer natuurlijk, haha
Aangekleed, kopje thee gedronken en een appel gegeten zitten we rond 10 over 6 in de auto richting Brussel. Na een ruim 3 uur durende autorit naar Brussel, natuurlijk een paar kleine vertragingen opgelopen door het weer, komen wij aan in Brussel. Hier de auto geparkeerd en ingecheckt. Bagage gedumpt en een lekker kopje thee gedronken met zijn 3e. Rond 11e richting de douane. Papa wilde nog een fotootje maken, maar dit mocht helaas niet. Dus sorry geen foto van het moment dat het helemaal op mezelf aan kwam.
Snel mijn weg richting de douane gevonden. Elektrische spullen in een aparte bak gedaan en jasje uitgetrokken. Op weg om door de poortjes te gaan.
Deze gingen ook nog is piepen, nouja dan maar gefouilleerd worden. Geen illegale spullen bij mij dus daar was ik ook zo klaar. Ik had inmiddels nog een half uurtje om bij de gate te komen voor de boarding. Gate gevonden, staat er Lisabon op de borden. Ja dat klopt niet helemaal. Gewijzigde gate. Moest nu naar 52 in n plaats van 54. deze zijn gelukkig naast elkaar dus geen enkel probleem.
12 uur zouden we vliegen, 11:30 begon de boarding. Ja dus niet. 12 uur mochten de eerste naar binnen. Rond half 1 vertrokken wij dan richting madrid met een half uur vertraging. Verder wel een goede vlucht gehad. Maar door de vertraging kwamen wij ook later aan op Madrid, dat is vervelend want er was maar een overstaptijd van een krap uurtje. Ik probeer zo snel mogelijk het vliegtuig uit te komen, zie ik iemand wachten die de overstappers naar de gate voor Accra te brengen. Ik had meteen weer een beetje nieuwe hoop, dat ik mijn vlucht naar Accra zou gaan halen. Het had alleen niet niet zo mogen zijn. Na een flinke wandeling en een stuk met de tram, stonden we vast voor de paspoort controle. Dit verliep verder spoedig, maar kostte enig wat tijd. Snel verder gelopen naar de gate voor Accra, helaas zien we net het vliegtuig losgekoppeld worden.
Ja wat nu? We waren met een man of 20 denk ik. Er stonden 10 Ghanezen zich vreselijk op te winden tegenover die mevrouw die ons naar de gate zou brengen, ja zij kan er ook vrij weinig aan doen Omdat deze mannen zo tekeer gingen, is er toch maar even politie bij gehaald om het gereel in toom te houden. Ondertussen waren ze bezig om voor ons een andere vlucht te boeken. We kregen een ticket voor een vlucht via Casablanca naar Accra. Ook kregen wij een lunch bon. Hiermee konden wij wat eten halen. Bleek een 3 gangen diner te zijn. Lekker een wijntje met vooraf een heerlijke salade, als hoofdgerecht slappe patat en taaie kip en als nagerecht lekker een kopje thee.
Na het eten, was de gate bekend en konden wij onze boardingpas halen. Ik had een mooie raamplek en de stoel naast mij was leeg. Dus ik had lekker de ruimte. En ja dan kom je na anderhalf uur vliegen aan op Casablanca. Hier ging onze volgende vlucht om half 1 snachts. Dit betekent dat we 4 uur moesten wachten. Maar Marokko heeft een andere tijdzone. Het is daar een uur eerder. 5 uur wachten dus. Wat ga je doen op een vliegveld wat niks heeft? Potjes kaarten met je nieuwe Ghanese vrienden. Ja eigenlijk was 5 uur wachten toch wel echt te lang.
Eindelijk mag je dan naar de bus die je naar het vliegtuig brengt. Van de vlucht vrij weinig meegekregen. Ik was gesloopt. Was inmiddels al bijna 21 uur onderweg. Rond 5e dan toch geland op
Accra. De gezondheidscheck goed doorstaan en een imigranten papier ingevuld. Deze ingeleverd bij de paspoort en visum controle. Hier ook mijn vingerafdrukken moeten afgeven en mijn eerste Ghanese mannelijke nummer gehad. Genaamd Erik. Hij heeft mij de stempel gegeven. Allemaal lief leuk en aardig natuurlijk, maar eigenlijk was ik doodop van mijn reis. Ik was inmiddels ruim 24 uur onderweg. Tsja en dan kom je bij de bagage band... de koffers blijken nog in madrid te staan. Dat kan er ook nog wel bij. Welkom to Ghana! daar sta je dan weer met zn twintigen aan te geven dat je bagage er nog niet is. Heel formulier meegekregen en er wordt gebeld als mijn bagage op Accra is. Deze komt woensdag en moet worden opgehaald daar. Terwijl ik maandag alweer naar het noorden door trek. Ach we gaan het meemaken.
Ik ga zo even lekker shoppen in het winkeltje van Toontje, want ja ik heb alleen mijn spijkerbroek en dichte schoenen. Even wat luchtigers scoren dus.
Ik weet wel, dat ik even geen vliegtuig meer hoef te zien :)
Aangekleed, kopje thee gedronken en een appel gegeten zitten we rond 10 over 6 in de auto richting Brussel. Na een ruim 3 uur durende autorit naar Brussel, natuurlijk een paar kleine vertragingen opgelopen door het weer, komen wij aan in Brussel. Hier de auto geparkeerd en ingecheckt. Bagage gedumpt en een lekker kopje thee gedronken met zijn 3e. Rond 11e richting de douane. Papa wilde nog een fotootje maken, maar dit mocht helaas niet. Dus sorry geen foto van het moment dat het helemaal op mezelf aan kwam.
Snel mijn weg richting de douane gevonden. Elektrische spullen in een aparte bak gedaan en jasje uitgetrokken. Op weg om door de poortjes te gaan.
Deze gingen ook nog is piepen, nouja dan maar gefouilleerd worden. Geen illegale spullen bij mij dus daar was ik ook zo klaar. Ik had inmiddels nog een half uurtje om bij de gate te komen voor de boarding. Gate gevonden, staat er Lisabon op de borden. Ja dat klopt niet helemaal. Gewijzigde gate. Moest nu naar 52 in n plaats van 54. deze zijn gelukkig naast elkaar dus geen enkel probleem.
12 uur zouden we vliegen, 11:30 begon de boarding. Ja dus niet. 12 uur mochten de eerste naar binnen. Rond half 1 vertrokken wij dan richting madrid met een half uur vertraging. Verder wel een goede vlucht gehad. Maar door de vertraging kwamen wij ook later aan op Madrid, dat is vervelend want er was maar een overstaptijd van een krap uurtje. Ik probeer zo snel mogelijk het vliegtuig uit te komen, zie ik iemand wachten die de overstappers naar de gate voor Accra te brengen. Ik had meteen weer een beetje nieuwe hoop, dat ik mijn vlucht naar Accra zou gaan halen. Het had alleen niet niet zo mogen zijn. Na een flinke wandeling en een stuk met de tram, stonden we vast voor de paspoort controle. Dit verliep verder spoedig, maar kostte enig wat tijd. Snel verder gelopen naar de gate voor Accra, helaas zien we net het vliegtuig losgekoppeld worden.
Ja wat nu? We waren met een man of 20 denk ik. Er stonden 10 Ghanezen zich vreselijk op te winden tegenover die mevrouw die ons naar de gate zou brengen, ja zij kan er ook vrij weinig aan doen Omdat deze mannen zo tekeer gingen, is er toch maar even politie bij gehaald om het gereel in toom te houden. Ondertussen waren ze bezig om voor ons een andere vlucht te boeken. We kregen een ticket voor een vlucht via Casablanca naar Accra. Ook kregen wij een lunch bon. Hiermee konden wij wat eten halen. Bleek een 3 gangen diner te zijn. Lekker een wijntje met vooraf een heerlijke salade, als hoofdgerecht slappe patat en taaie kip en als nagerecht lekker een kopje thee.
Na het eten, was de gate bekend en konden wij onze boardingpas halen. Ik had een mooie raamplek en de stoel naast mij was leeg. Dus ik had lekker de ruimte. En ja dan kom je na anderhalf uur vliegen aan op Casablanca. Hier ging onze volgende vlucht om half 1 snachts. Dit betekent dat we 4 uur moesten wachten. Maar Marokko heeft een andere tijdzone. Het is daar een uur eerder. 5 uur wachten dus. Wat ga je doen op een vliegveld wat niks heeft? Potjes kaarten met je nieuwe Ghanese vrienden. Ja eigenlijk was 5 uur wachten toch wel echt te lang.
Eindelijk mag je dan naar de bus die je naar het vliegtuig brengt. Van de vlucht vrij weinig meegekregen. Ik was gesloopt. Was inmiddels al bijna 21 uur onderweg. Rond 5e dan toch geland op
Accra. De gezondheidscheck goed doorstaan en een imigranten papier ingevuld. Deze ingeleverd bij de paspoort en visum controle. Hier ook mijn vingerafdrukken moeten afgeven en mijn eerste Ghanese mannelijke nummer gehad. Genaamd Erik. Hij heeft mij de stempel gegeven. Allemaal lief leuk en aardig natuurlijk, maar eigenlijk was ik doodop van mijn reis. Ik was inmiddels ruim 24 uur onderweg. Tsja en dan kom je bij de bagage band... de koffers blijken nog in madrid te staan. Dat kan er ook nog wel bij. Welkom to Ghana! daar sta je dan weer met zn twintigen aan te geven dat je bagage er nog niet is. Heel formulier meegekregen en er wordt gebeld als mijn bagage op Accra is. Deze komt woensdag en moet worden opgehaald daar. Terwijl ik maandag alweer naar het noorden door trek. Ach we gaan het meemaken.
Ik ga zo even lekker shoppen in het winkeltje van Toontje, want ja ik heb alleen mijn spijkerbroek en dichte schoenen. Even wat luchtigers scoren dus.
Ik weet wel, dat ik even geen vliegtuig meer hoef te zien :)
-
01 Februari 2015 - 01:02
Tessa:
Één dag weg, meteen al de halve wereld gezien, doe je goed ;)
Pff hectisch hoor, gelukkig is het allemaal gelukt! Alleen balen van je bagage.
Succes met de busreis maandag!
Xxx -
01 Februari 2015 - 09:00
Laila:
Het begin van je Ghana avontuur, was in ieder geval al en avontuur.
Je zal nooit meer zeggen dat reizen saai is.
Ja, en dan heb jee een rugzak vol met mooie kleding, maar daar heb je weinig aan als die nog in Madrid staat.
Dus zal je snel ontdekken wat de Ghanese vrouw draagt.
Het zal voor jou in ieder geval makkelijk moeten zitten en luchtig zijn.
Het is denk ik geen pretje om in je spijkerbroek en bergschoenen in Ghana te zijn.
Hoop dat je lekker kan shoppen en dat je beetje uitgerust bent van deze hectische start.
Succes morgen met de busreis.
-
01 Februari 2015 - 09:47
Aafke:
Haha, typisch een Josien verhaal! En met jouw rappe mondje en enthousiasme ontmoet je gelijk weer allemaal nieuwe mensen (haha, in jouw geval zijn dat toch eigenlijk altijd mannen) en beleef je al tijdens de reis allerlei avonturen.
Iedereen zei het, Josien redt zich wel...en ik weet het ook wel, maar toch zit je als moeder in de rats als je kind zo'n reis gaat ondernemen. Maar gelukkig, alles is gelukt, nu alleen de bagage nog. Die moet toch gewoon naar Tamale gebracht of gevlogen worden?
Nou meis, eerst nog maar acclimatiseren vandaag, misschien eventjes in de stad rondkijken?
Of weer zo'n schattig bruin kindje op schoot met van de prachtige grote kijkers....
Maak er een mooie dag van vandaag, en ook al ben je niet persoonlijk bij het vieren van Tessa d'r verjaardag, reken maar dat je naam vaak genoemd zal worden! Xxx -
01 Februari 2015 - 09:56
Liset:
Stiekem is dit toch wel een beetje typisch Josien! Maar wat dan ook weer typisch Josien is, us dat je gewoon lekker nonchalant met alles doorgaat en niet in de stress schiet.
Ben nu al benieuwd naar je volgende verhaal! -
01 Februari 2015 - 11:41
Frank:
Hi Josien, maak ik je wakker???? 24 uur op, 24 uur af. Je zult nog wel slapen. Wat een reis! Ik ga je volgen hoor. Houd het nu ff kort. Veel sterkte daar. Groetjes,
Frank -
01 Februari 2015 - 12:39
Adri:
Hoi Josien.
Wat leuk dat ik je zo een beetje kan volgen op je avontuur. En ik heb veel bewondering voor hoe stoer jij al die hobbels op je reis doorlopen hebt. TOP!!
Veel succes en plezier in Ghana. -
01 Februari 2015 - 20:42
Ans:
Hoi Josien,
Vandaag gezellig op het verjaardagsfeest van Tessa geweest en jou natuurlijk erg gemist ! Maar je was wel het onderwerp van gesprek hoor ! Wat een avonturen al beleefd in die eerste dagen ! Gelijk in het diepe gegooid, maar er moet heel wat gebeuren om jou van je stuk te brengen. Super leuk om je zo te volgen ! Veel succes en plezier met al die nieuwe ervaringen. De wereld staat je open ! En als je je maar een beetje opstelt als die stage ooit bij mij in de klas heb gedaan, wordt het grandioos een succes !
-
02 Februari 2015 - 18:06
Liedeke:
Waarschijnlijk zit je nu nog in de bus en ben je al een eind op weg naar de voorlopige eindbestemming. Benieuwd naar hoe het daar is. Je reisverslag was gisteren natuurlijk onderwerp van gesprek en respect voor je nuchtere aanpak. Hou ons op de hoogte! -
03 Februari 2015 - 23:05
Adriënne:
Hai Josien, ik ben een vriendin van je moeder en net zo'n wereldreiziger als jij. Ben gegrepen door Kenia, ben net terug van mijn (alweer) vijfde reis. Hoop niet dat jij net zo verslaafd wordt als ik. Kost handen vol geld! Maar wat geeft het een voldoening. Ik blijf je volgen en wie weet stuur ik nog wel eens een tip jouw kant op. Ben heel benieuwd naar je verhalen. Groetje! -
05 Februari 2015 - 20:20
Renee:
Leuk Josien, op deze manier reis ik met je mee. Ik weet niet of je nog weet wie ik ben, maar ik behoor bij het vangnet-clubje! Ik heb al heel veel gereisd in mijn leven, maar Ghana ken ik niet. Veel plezier en geniet ervan! Ik hoop vele mooie verhalen van je te lezen! Groetjes, Renee
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
