alweer even geleden

alweer een paar weken geleden sinds mijn vorige verslag. op zich heb ik ook niet zo heel veel meegemaakt. de dagen door de weeks waren allemaal een beetje hetzelfde. wakker worden rond een uur of 5 omdat mijn gastgezin dan aan het dagelijkse leven begint. soms weer terug in slaap vallen, maar soms ook maar gewoon liggen en wachten tot het tijd is om op te staan. als ik smorgens werk vertrek ik rond een uur of 7 naar de stad om daar om half 8 de taxi naar het weeshuis te hebben. en dan daar te werken van 8 tot 1. de dagen in het weeshuis bleven ook allemaal een beetje hetzelfde. de middagen werken waren ook altijd hetzelfde. van 1 tot een uur of 5. als ik smiddags werkte viel ik smorgens wanneer mijn gastgezin weg was, vaak nog even in slaap tot een uur of 10. daarna rustig opstaan. soms de was doen en lekker op mn dooie gemakje ontbijten en douche. afgelopen vrijdag mijn laatste werkdag in het weeshuis gehad. ergens vind ik het wel jammer want die kinderen hebben echt wel een plekje in mijn hart gekregen. maar na 6 weken is de uitdaging er voor mij een beetje uit en is het tijd voor iets nieuws. vanaf morgen, maandag 23 maart start ik dan ook op de kidz active school. de weekenden zijn wel altijd verschillend. ik denk dat het alweer 4 weken geleden is dat wij stof voor een jurk hebben uitgekozen. het is een groen met roze stof geworden en daar wordt een jurk van gemaakt tot op mn knie. ja nu ben ik helemaal geen jurken en rokjes type, maar ik denk wel dat ik er nog een ga laten maken. voor hier lijkt het me toch wel echt ideaal. vrijdag 7 maart is hier onafhankelijkheidsdag. alle scholen zijn dan vrij en komen bij elkaar om te marcheren. soldaten politie alles is aanwezig. acrobaten laten zien wat zij kunnen, dansgroepen en muziek groepen. Wij kwamen om 9 uur aan, wat eigenlijk al aan de late kant was. ergens achteraan moesten we staan, maar dat was prima niet zo volop in de drukte. het weekend daarna eigenlijk vrij relaxed geweest, tenmiste dat was de bedoeling. we zouden een dorpje hier in de buurt bezoeken. op de fiets. in 40 graden. door het mulle zand. en alsof dat nog niet alles was, had ik ook nog een kind achterop die ons de weg wees. ja zoals je weet gaat bij mij natuurlijk nooit alles van zn leie gemakkie. kwamen midden in een huldiging van een nieuwe chief terecht. afstappen van de fiets en meteen krijg je een sjaal om je heen geslagen en moet je gaan dansen. de lokale vrouwen plakten muntjes op mijn hoofd en toen had ik het ook wel weer gehad. door gefietst naar een restaurantje daar even wat gedronken en opeens stonden we weer in het compount van marthe. eigenlijk dus ruim een uur gefiets om alleen even iets te drinken. zondag zou ik mee gaan naar de kerk, maar was mn achterband lek. doorgelopen naar iris en daar even lekker gezeten. Smiddags in het swad gegeten en daarna lekker in de lodge gelegen om te relaxen. vorig weekend zou zaterdag mijn haar gevlochten worden en zouden we zondag maar het zwembad gaan. ook dit liep natuurlijk anders. wij zaten bij iris te wachten op haar nicht, want die zou het gaan doen. rond een uur of 4 was zij er nog niet dus besloot iris te bellen of ze nog kwam want anders werd het te laat. toen vertelde ze dat het niet ging lukken om het vandaag te doen en achteraf bleek dat zij van haar baas niet niet naar huis mocht. op ons dooie gemakje zijn wij naar het swad gegaan om daar lekker te eten. een heerlijk stuk kip in knoflook dit keer.
afgelopen weekend was dan eindelijk het weekend waar ik al weken naar uit keek. we gingen naar Mole National Park. vrijdagmiddag om half 2 met de bus richting mole. ach klokkijken is hier ook nog een vak apart. volgens mijn was het 5 uur dat de bus uiteindelijk vertrok. viel deze ook nog net niet uit elkaar van ellende. ruim 3 uur later aangekomen in mole. aangemeld bij de receptie en gegeten. een flink bord fried rice met een behoorlijk pittige kip. daar hou ik namelijk zo onwijs veel van. haha.... ik denk rond een uur of 10 naar de kamers om te slapen. ja dat we die mochten delen met andere had wel even gezegd mogen worden. ik maak de deur open wat een beetje moeilijk ging. er stond een tafel voor en ik keek even snel naar binnen en zag 4 meisjes in bed liggen. deze hadden denk ik ook niet gerekend op nog andere mensen erbij, ze dachten namelijk dat wij apen waren. na een nacht goed slapen ging om 6 uur de wekker voor de safari van smorgens. 7 uur begon deze. de tempratuur was nog heerlijk om door de savanne te lopen. en we waren nog niet gestart of we zagen al heel snel twee olifanten van heel dichtbij. ik denk een meter of 5/6 afstand. verder was het een mooi natuurgebied, maar meer dan een paar everzwijnen en herten en krokodillen hebben we niet gezien. toch vond ik het zeker de moeite waard. Rond 9 uur bij het restaurant voor een ontbijtje en bedenken wat we de rest van de dag gingen doen. iris en ik wilde wel de kanotocht maken en vogels zien. marthe en mandy wilde liever het dorpje in. hun afgezet in het dorpje en een gids gezocht om een rondleiding te maken. wij zijn nog een stukje door gereden naar de rivier, waar wel 30 centimeter water in stond. met zn 5e in eem bootje, die nog vol met water stond. twee stuurmannen, sylvester, iris en ik. Door het weinige water stelde de tocht eigenlijk vrij weinig voor, maar ondanks alle steekinsecten, die mij overigens niet lekker genoeg vonden, toch onwijs genoten van de stilte om me heen. heel anders dan al die toeterende taxies. terug op het park gingen we omkleden om naar het zwembad te gaan. staat er toch opeens een aap voor onze deur. ze was boos, maar dat kan ook door ons gegil komen. ja deze aap ging dus niet weg... iris sylvester wakker gebeld, die is naar buiten gegaan en wat denk je... geen aap te vinden. wat een domper. ik denk even twee uurtjes bij het zwembad gelegen en toen nog ruim een uur even in bed gelegen en volgens mijn zelfs nog even geslapen. rond half 6 richting het restaurant gegaan om even wat te drinken en te wachten tot ons eten kwam. binnen een voetbalwedstrijd gekeken totdat de stroom uitviel. rond 7 uur kwam ons eten. dit keer een cheese burger met patat. deze viel eigenlijk een beetje tegen, maar doordat ik toch wel redelijk honger had ging dit er wel in. na het eten de kamers betaald en was het pas 8 uur. normaal kan ik dan wel slapen maar ik was totaal niet moe. samen met sylvester nog tot 11 uur bij het zwembad gezeten, gepraat en een beetje om me heen gekeken. ja was ik dus nog steeds niet moe. maar om half 4 zou de bus naar tamale vertrekken. half 3 begon ik moe te worden. ja dan heeft het geen nut meer om te gaan slapen. even voor half 4 op de plek waar de bus zou moeten zijn. deze was er dus niet. aan de nachtbewaker gevraagd wat nu. hij zou om half 6 met een auto naar een dorp gaan en daar zou rond half 7 een bus naar tamale komen. wij terug naar bed gegaan en daar de grootste fout gemaakt om in slaap te vallen. maar ik was ook wel erg moe. met een pickup, 4 op de achterbank naar het dorp gegaan. hier op de bus gewacht onder het genot van een kopje thee. wachten wachten en wachten. ik was te moe om me aan te kleden dus gewoon in mijn pyjama broek. het zou tenslotte nog donker zijn toen wij aan zouden komen. rond een uur of 8 kwam er een bus. deze zat al overvol en er stond een hele groep buiten. maar besloten om de taxi te pakken naar een iets groter dorpje met meerdere bussen. hier een trotro gepakt. deze vertrekt alleen pas als die helemaal vol zit. in principe plek voor 12 mensen maar hij wilde er 16 in. en omdat ik allemaal al zo goed tegen weinig slaap kan zat ik natuurlijk onwijs vrolijk in die bus. je kon aan me zien dat ik onwijs aan het genieten was. om kwart voor 12 was ik dan eindelijk thuis en kon ik naar bed gaan. ik denk dat ik van half 1 tot half 5 geslapen heb en ik ben nog steeds moe. maar slapen komt na het eten weer anders komt er vannacht niks van.
het verkeer is hier ook allemaal zo leuk! ik mag nog van een wonder spreken dat ik nog maar 1 keer van mijn fiets ben gevallen. als ik mezelf soms ergens tussendoor zie gaan denk ik het is een wonder dat ik nog leef en nooit aangereden ben.
maar buiten dat om voel ik me hier nog steeds hartstikke thuis!
alleen mis ik een boterham met kaas.... wie is er zo lief of een pak lekker old amsterdamse kaas op te sturen :D

wauw het is weer een lekker van de hak op de tak verhaal geworden.. maar ach dat is hoe ik ben! haha